χαθηκα κουβαλωντας μαγικα λιχναρια κ φιλτρα,
ενα σκισμενο χαρτη και τη ξεχαρβαλωμενη πυξιδα,
ολοκληρη πραματεια.
ενα πουλι αγγιξε τον ωμο σου και
σταθηκε να ακουσει τη φωνη σου.
εσυ που κρατας τ αστερια στα χερια σου,
σκορπισε τα στην ποδια μου,
να τα δω να λαμπυριζουν παλι,
να τ αγγιξω εστω για ενα λεπτο,
ειναι τα δακρυα της νυχτας που καθε βραδυ στεκουν,
διαμαντακια στο σκοταδι, οσο αυτη μας γνεφει
#καλημερα_και_καλη_τυχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου