Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

9 Ιστοριες καληνυχτα (3η)

Ειναι οι ιστοριες που λενε τα γραμματα οταν δεμενα το ενα με το αλλο απο μια κλωστη ξετυλιγουν το νημα της αφηγησης και σε ταξιδευουν στα αστρα και πισω παλι ή οπου εσυ διαλεξεις. 
Μια ιστορια ή ενα κομματι της και βρισκεις ποιο γραμμα κυριαρχει. Η καθε ιστορια οδηγει στην επομενη και αυτη με τη σειρα της στην επομενη μεσα απο ενα παιχνιδι με γραμματα. 
Ενα γραμμα, καθε βραδυ, μεχρι να σχηματισουν μια λεξη. 
Ποια γραμματα; Ποια λεξη; Μενει σε σενα να την ανακαλυψεις :)




Ιστορια 3η: Η ιστορια του ιπποτη (ή γραμμα τριτο -........) 



Με το βλεμμα στο λοφο απ οπου κατεβηκε, ο νεος αντρας κοιταζε τα κομματια απο το ηλιοβασιλεμα που ειχαν γειρει απλαα στις πλαγιες του τοποιου για να βαψουν τα δεντρα με πορτοκαλενιες λωριδες. 
- Λυπαμαι που σε ενοχλω, αλλα πώς βρεθηκες εδω;   
- Ερχομαι απο μακρια και πηγαινω πιο μακρια ακομη. 
- Τι γυρευεις; 
- Γυρευω.... 
- Τι;
- Μπορει να γελασεις
- Πες μου και θα σου πω, πώς ξερεις απο πριν τι θα συμβει μετα;
- Ακολουθω τα χναρια μιας ιστοριας παλιας οσο κι ο χρονος, αυτα με οδηγησαν ως εδω.

Η κορη τον κοιταξε για ωρα πολλη στα ματια κι αυτος συνεχισε:

- Πηρα την ακρη της κλωστης και τυλιγω το κουβαρι μεσα σ εναν λαβυρινθο, βρισκοντας μικρα κρυμμενα μυστικα που θα με οδηγησουν στη λιμνη.
- Ω! Και πού ειναι αυτη;
- Καπου, κανεις δεν ξερει. Μονο οτι η λιμνη κρυβει ενα μυστικο που σαν βρεθει θα φυσηξει ουριος ανεμος και τα πανια θα φουσκωσουν. Και τοτε θα μπορω να ξανοιχτω στον ουρανο με το καραβι μου να συναντησω την αγαπημενη μου. Πριν απο αυτο ομως, πρεπει να βρω  τη λυση για το γριφο που μου δωσε μια νυχτα η κορη που υφαινε την ιστορια αυτη και μου εβαλε στο χερι την ακρη της κλωστης.
-  Και ποια ειναι η λυση;
-  Δεν ξερω. Ξερω μονο αυτο που λεει. Ειπε και ξεδιπλωσε ενα μικρο πουγκι απο το οποιο εβγαλε ενα ενα κομματι υφασμα κεντημενο με πολυχρωμες κλωστες.

Η κορη διαβασε:

 Κρυβεται εκει που φωλιαζει ο χειμωνας. Παρε το πρωτο γραμμα απο αυτο που βρισκεται πανω σε φυλλα πρασινα και προσεξε μη δοκιμασεις ποτε τους μικρους κοκκινους καρπους του.  

9 Ιστοριες καληνυχτα (2η)

Ειναι οι ιστοριες που λενε τα γραμματα οταν δεμενα το ενα με το αλλο απο μια κλωστη ξετυλιγουν το νημα της αφηγησης και σε ταξιδευουν στα αστρα και πισω παλι ή οπου εσυ διαλεξεις. 
Μια ιστορια ή ενα κομματι της και βρισκεις ποιο γραμμα κυριαρχει. Η καθε ιστορια οδηγει στην επομενη και αυτη με τη σειρα της στην επομενη μεσα απο ενα παιχνιδι με γραμματα. 
Ενα γραμμα, καθε βραδυ, μεχρι να σχηματισουν μια λεξη. 
Ποια γραμματα; Ποια λεξη; Μενει σε σενα να την ανακαλυψεις :)



Ιστορια 2η: Η ιστορια της κορης που ολη μερα υφαινε και του ονειρου (ή γραμμα δευτερο -......)




Ετσι μιλησε το κουβαρι κι αρχισε η ιστορια να ξετυτλιγεται:

-Μια φορα και δυο φεγγαρια η κορη ανοιξε τα ματια της αποδιωχνοντας τον υπνο που την αγκαλιαζε και τραβηξε κατα τη λιμνη που λαμπυριζε μετα τη βροχη. Αντικρισε ενα θεαμα ανεπαναληπτο. Η Ιριδα απλωνε τα χρωματα της πανω στα νερα. Ειδε να σχηματιζεται ενας κυκλος. Πηρε το κοκκινο, το πορτοκαλι, το μπλε, το κιτρινο, το μωβ κι αρχισε να υφαινει ενα μανδυα που ξανα ματια ανθρωπου δεν ειχαν δει. 


Στη μιαν ακρη υφανε αστερια, κι αστερισμους στην αλλη. 
Στη μεση το φεγγαρι αστραφτε απλωνοντας τις ακτινες του αναμεσα στα οσα υπηρχαν ανακατεμενα κατω απο τα ποδια του. Μιαν αγριοπαπια που ταξιδευε λες και την επομενη στιγμη θα πεταγοταν απο το υφαντο στα χερια της την υφανε στ αριστερα. 
Αν κοιταζες προσεκτικα, εβλεπες τον αερα να φυσαει και τα κλαδια να λυγανε απο το αγγιγμα του. Αντιθετα απο την παπια υφανε εναν αετο να ορμαει σ εναν αγριοχοιρο να του παρει τη λεια πριν προλαβει αυτος να την κρυψει. Ενα αερικο να κοιταζει τ αγερωχα κυπαρισσια που προσπαθουσαν ν αγγιξουν τον ουρανο, το χε υφανει χαμηλα απεναντι απο τη σημαια ενος καστρου που ανεμιζε στο φυσημα του αγερα. 
Μια φιγουρα ηταν πεσμενη στη ριζα του δεντρου που εστεκε μονο του στην ακρη μακρια απ ολα τ αλλα. Η κορη εσκυψε τοσο πολυ να δει που βρεθηκε κι η ιδια στην εικονα. Πλησιασε το δεντρο για να ανακαλυψει οτι η φιγουρα δεν ηταν ενα αγαλμα σπασμενο, οπως νομιζε. Ουτε ομως ενα αγορι, οπως πιστεψε καθως πλησιαζε και διακρινοντας καλυτερα. Μολις εφτασε σε αποσταση αναπνοης και ενω της ειχε φανει ασημαντος και ασχημος μολις τον αντικρισε, τωρα που τον παρατηρουσε απο πολυ κοντα και για ωρα πολλη, της φανηκε να το εχει σκασει απο καποιο παραμυθι, απο εκεινα που διαβαζε τα αργα απογευματα, λιγο πριν ανατειλει η σεληνη. Σαν να ειχε δωσει καποιον αγωνα και ειχε τραυματιστει προσπαθωντας να υπερασπιστει μια δεσποσυνη. Ενας ιπποτης που θα μπορουσε ακομα  και να αγαπησει. 
Ο νεος αντρας, μολις τον αγγιξε, την κοιταξε και της ειπε την ιστορια του...







Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

9 Ιστοριες καληνυχτα (1η)

Ειναι οι ιστοριες που λενε τα γραμματα οταν δεμενα το ενα με το αλλο απο μια κλωστη ξετυλιγουν το νημα της αφηγησης και σε ταξιδευουν στα αστρα και πισω παλι ή οπου εσυ διαλεξεις. 
Μια ιστορια ή ενα κομματι της και βρισκεις ποιο γραμμα κυριαρχει. Η καθε ιστορια οδηγει στην επομενη και αυτη με τη σειρα της στην επομενη μεσα απο ενα παιχνιδι με γραμματα. 
Ενα γραμμα, καθε βραδυ, μεχρι να σχηματισουν μια λεξη. 
Ποια γραμματα; Ποια λεξη; Μενει σε σενα να την ανακαλυψεις :)

Ιστορια 1η: Η ιστορια του κουβαριου (ή γραμμα πρωτο -......) 



Μια φορα και δυο φεγγαρια ολα εμοιαζαν τοσο μπερδεμενα και η γατα ειχε παρει το κουβαρι και το ειχε μπερδεψει τοσο πολυ με το παιχνιδι της, που αυτο αποκαμωμενο εψαχνε να βρει την ακρη του, για να καταφερει να ξεκινησει την συνηθισμενη του ιστορια καληνυχτας, που σημερα κινδυνευε να μην εχει αρχη μια και χωρις να ξερει που ειναι η ακρη του, δεν ηξερε απο πού να ξεκινησει.
Ζητησε τη βοηθεια της κορης που κεντουσε στον καμβα της καρδερινες. 

-Κορη, βοηθα με να βρω την ακρη μου και θα σου χαρισω ομορφες στιγμες.

- Θα σου κανω το χατιρι μικρο κουβαρι, αλλα θελω κι εγω κατι απο σενα.

-Αμεσως πες τις προσταγες σου, ομως κορη, βιαζομαι κι οι νυχτες φτανουν βιαστικες.

-Θελω να μου πεις μια ιστορια... κι εγω ευθυς το χατιρι θα στο κανω. 

Καθως δεν ειχε και πολλες επιλογες το κουβαρι τυλιχθηκε οσο καλυτερα μπορουσε, ξετυλιχθηκε λιγο απο κει, τυλιχθηκε πολυ απο δω, μεχρι που καταφερε να δημιουργησει εναν αξιοπροσεκτο ογκο και εμεινε ακινητο.

-Θα σου πω μια ιστορια μς οσα θα ερθουν, οσα εφυγαν, οσα τελειωσαν, οσα ξεκιναν.

Μολις ακουσαν τη φωνη του, μαζευτηκαν κοντα του οσοι ακροατες ηταν προχειροι εκεινη τη στιγμη. Ενα καπελο με ενα κουμπι κοκκινο κρυμμενο κατω απο την κοραλενια του κορδελα, ο καφες απο την κουζινα, προκαλωντας πανικο στην καφετιερα, η κουνιστη πολυθρονα απο το επισημο καθιστικο, μια καραμελα που χε κυλησει κατω απο τον καναπε, ο οποιος λογω μεγεθους δεν μπορουσε να κουνηθει παρα ελαχιστα (γι αυτο κ φανερωθηκε η καραμελα) αλλα τεντωσε τα κοντα αυτια του οσο μπορουσε για ν ακουσει. Τρια καροτα και ενα κρεμμυδι σταθηκε αδυνατο να πλησιασουν οσο ηθελαν, μια και το ψυγειο, η πορτα του για την ακριβεια, σταθηκε αμεταπιστη κ ανοιξε μοναχα μια χαραμαδα, ισα για ν ακουν τα ζαρζαβατικα, αλλα να  μη σαπισουν -οπως την απειλησαν- τα κρεατα. Δυο γερικα καστανα κι ενα σαπιο καρυδι ηταν οι τελευταιοι αργοπορημενοι ακροατες. 
-Μαζευτειτε ν ακουσετε την ιστορια της κορης που ολη μερα υφαινε, της κουπας του καφε και του τοπιου  του ονειρου....

αστερόσκονη.....

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...