Τα βλεφαρα μου μοιαζουν διαφανα
αερινες κουρτινες θεατρου
κλειστου εδω και καιρο
ενα αερακι δροσιζει τη νυχτα
η σιωπη σε ξεκουφαινει
συρματοπλεγματα δενουν
τα χειλια μου και την ψυχη σου
Η κλεψυδρα και η πυξιδα
αγκαλιαζονται και απομακρυνονται
για να πλησιασουν παλι σε ενα τοπιο
διαφορετικο οσο και ολοϊδια απαραλλαχτο
Οι πορειες τους δικες μας
η ιστορια του χρονου μου
η πορεια του χρονου σου
Και η αργη ρυθμικη κινηση του νερου
να χορδιζει οργανα ξενα για να παιξουν
σε εναν ρυθμο που ξεχυλιζει πικρα
μια ερχεσαι, μια φευγεις
ποτε δε μενεις για πολυ
Και η εναλλαγη αναμεσα στο πριν και το μετα
το παντα και το ποτε
να κολλαει πανω σου
σαν σιδερενια μπαλα
που δεν αποχωριζεσαι
Παει καιρος που δεν εγραψα,
που δεν ειδα ενα αγγιγμα
που δεν μυρισα εναν ηχο,
που δεν ακουσα τη μυρωδια σου
ολες οι αισθησεις ανακατευτηκαν
δεν ξεχωριζω πια τη γευση απο την οσφρηση
την αφη απο απο την οραση
Πλεω σε εναν ουρανο γεματο
απο τα ονειρα του καθενος, αναζητωντας τα δικα μου
Λεξεις ασυνδετες και γεματες αποστροφη η μια για την αλλη
στεκονται μπροστα στα βραχια
ετοιμες να συγκρουστουν
Ολα κυλανε σε ενα ρευστο σκοταδι
που κοιμαται μακαριο
χωρις να ακουει τις εικονες
χωρις να βλεπει τις λεξεις
ψαχνω μεσα μου τα συννεφα
και κλειδωνω τις αστραπες και τους κεραυνους
που κουβαλανε οι γλαροι
Δεν μ απομεινε τιποτα πια
κρατας επτασφραγιστα τα βλεμματα
Εφιαλτικα ανθρωπομορφα ψαρια πετανε
γυρω σου και με πλησιαζουν
προσπαθωντας να με βυθισουν
σ ενα βυθο κρυο και σκοτεινο
Η αναμνηση ενος μελλοντος
που δεν θα ρθει ποτε
Η θυμηση ενος παρελθοντος
που ειναι ακομα εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου