θύμισες

 Αναμνήσεις. Μνήμες που θαμπώνουν μέσα σε όνειρα. Το φως τις ταξιδεύει στην πραγματικότητα και τις σβήνει.
H μοναξιά κατατρώει τα πάντα, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Τα μέρη που έπαιξες, τα μέρη που ονομάζεσες σπίτι, οι άνθρωποι που αγάπησες, όλα,  περιορίζονται στην  ανάμνηση μιας άλλης ζωής. Μια ζωής που δεν έζησες ποτέ. Όλα τα χθες που ήρθαν από το αύριο, όλα τα αύριο που ποτέ δεν ήρθαν από το χθες. 
Μια νέα αρχή, γιατί το πάντα ποτέ δεν είναι για πάντα.