Δεν γνώρισα το χωριό του πατέρα μου, ακόμα δεν έχω ανέβει στα Καλάβρυτα, κάποιος λόγος θα υπάρχει.....Γνώρισα όμως χωριά στη βόρεια πλευρά της χώρας και μαγεύτηκα από αυτά. Τσεπέλοβο, Βοβούσα, Σούλι, Παραμυθιά, Πόποβο και πόλεις με λάμψη που έσβησε εδώ και χρόνια, σαν την Καστοριά. Η περίεργη αντίληψη περί των καλοκαιρινών διακοπών εκεί στο 2000 και η παράλληλη ανάγνωση της Ανατροπής του Νίκου Θέμελη μου γνώρισαν την ιστορία μιας Ελλάδας που μόνο από σχολικά βιβλία ήξερα και ποτέ δεν ταύτισα με τόπους και ανθρώπους. Από τις ομορφότερες εικόνες που έχω συγκρατήσει είναι αυτή του δειλινού στο Τσεπέλοβο και των βουνοκορφών που απλώνονται γύρω του καθώς μαλακώνουν από το φως του ήλιου που δύει. Αναζητούσα στα ρουμάνια τα καραβάνια των εμπόρων που φεύγαν από τα Γιάννενα και το Μέτσοβο για την Οδησσό και την Τεργέστη, φορτωμένα ασημικά σκεύη και κοσμήματα. Ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι άκουγα τα ψιθυριστά λόγια της μάνας του Θωμά όταν έφευγε δεκαπεντάχρονο για το μεγάλο ταξίδι....
Λίγα χρόνια μετά οι διακοπές στη Μυτιλήνη, το Μόλυβο και το Αϊβαλί συνέπεσαν με την ανάγνωση της Αναζήτησης του Νίκου Θέμελη. Φωτογράφιζα με το μυαλό τις εικόνες των γερόντων που έπιναν τσάι στον τούρκικο καφενέ στ' Αϊβαλί και περιέπλεκα τις εικόνες τους με τα κείμενα της Αναζήτησης. Έβλεπα θαρρείς το Νικολή εφέντη να συζητάει για το υποστατικό του και να μας κερνάει καφέδες τούρκικους.
Μερικά βιβλία , χωρίς να το επιδιώξουμε συνδέονται με τη ζωή μας, νιώθεις ότι είναι κομμάτι σου, έχουν ξεχωριστή θέση στο κοιμητήριο των μη λησμονημενων βιβλίων,χωρίς να είναι στις επιδιώξεις του συγγραφέα - του καλού τουλάχιστον-αλλά αυτή είναι και η μαγεία των βιβλίων καθώς ο καθένας ανακαλύπτει τις αλήθειες που αναζητά, είτε δικές του είτε των άλλων.
Έφυγε σήμερα ο
Νίκος Θέμελης, θα μας λείψει το ήθος, η εντιμότητα και η σεμνότητά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου