μαζευοντας ιστοριες

Εκει που οι μερες δεν τελειωνουν ποτε,
εκει που τα ρυακια κυλανε αναποδα,
εκει που οι λιμνες εχουν παντα το χρωμα των ματιων.

Περα απο τον ουρανο και τα δεντρα που τον αγγιζουν
αλλα ποτε δεν τον φτανουν.
Περα απο τις φωτιες που βγαινουν απο τα μυαλα
που δεν μπορουν να σκεφτουν τιποτα αλλο παρα τον εαυτο τους.

Περα απο τα ονειρα.
Ολα μου τα χρωματα εγιναν  συννεφα
και ταξιδευουν γρηγορα.
ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ, ΜΠΟΡΩ

στο μικροναυτη μου
που στεκεται διπλα μου

περα απο τ αστερια,

περα απο τις νυχτες,

περα απο τις βροχες,

περα απο τα φεγγαρια.

περα απο τις μερες,

περα απο τα ρυακια,

περα απο τους ουρανους,

περα απο τους  νερολακους.

περα απο τις φωτιες,

περα απο τις λιμνες,

περα απο τα δεντρα,

περα απο το νου.

ΕΙΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ, ΜΠΟΡΩ