FΘΘL MΘΘΝ... Ιουλιος 2015

Συναντηση. Απροσωπα προσωπα. Χωρις προσωπα. Λεξεις. Εικονιδια. Φρασεις. Διλημματα....

Προσωπα χωρις χαρακτηριστικα, που να τα διαφοροποιουν.
Εφιαλτικη ομοιομορφια. Απροσωπα ξενα.
Κλεισμενα στο δικο τους δηλητηριο. Αυτοτρεφομενα απο αυτο.
Βυθισμενα μεσα στη νοσηρη μοναξια τους, ανακυκλωνοντας τις απογοητευσεις και τη μιζερη αποφορα οσων δεν απολαμβανουν.

Προσωπα αδεια, με το βλεμμα να σταζει αιμα.
Δοχεια που γεμιζουν με την αποφορα του ιδιου τους του μισους.
Ακονισμενες λεπιδες που στεκουν για μια στιγμη, για να συνεχισουν χαρακωνοντας οσο να φτασουν στο μεδουλι, οσο ν αποκολλησουν τη σαρκα απο τα οστα.

Σωματα σε αποσυνθεση, με τα σκουλικια να διαπερναν τους αλλοτινους μυες, ανοιγοντας λαγουμια για να κυκλοφορουν ελευθερα. Τιποτα δεν εμποδιζει την προελαση.

Ο χρονος ειναι το σημερα μου.
Ο τοπος ειναι ο τοπος μου.
Η χωρα που τιποτα δεν εχει αξια και το μονο που προκαλει ηδονη ειναι φρασεις σαρδονια σαρκαστικες, που φτυνονται χωρις δευτερη σκεψη απεναντι σε καθε διαφορετικο, επαναλαμβανομενες μεσα απο το κασετοφωνο που εχει εγκατασταθει στο λαρυγγα.

Πού ηταν κρυμμενο τοσο μισος; Πώς χωραει τοσο μισος;

Ζωντας αναμεσα στις αναθυμιασεις ενος ρημαγμενου παρελθοντος, που κανενας δεν σκεφτηκε συλλογικα.
Ενστικτα, συναισθηματα και ορμες, ολα εγγεγραμμενα στο ανθρωπινο dna, απελευθερωθηκαν κατω απο το μηχανισμο ενος διλημματος...

Η αποδομηση ολοκκληρωνεται με παταγο.

#‎goya_s_nightmares
#‎καληνυχτα_και_καλη_τυχη